Kozan görevini 08.30 itibariyle başarıyla tamamladık çok şükür dönüş yolculuğu başladı. Kozan otogarına uğradım. “Nereye gideceksin dayı?” dediler. Önce Kadirli sonra Osmaniye sonra Maraş dedim. Maraş’ın havası güzel dedi yeğen. Ben suyu da güzel dedim. Kadirli dolmuşu ne zaman dedim. Saat 10 da dediler. Eskiden 15 dakikada bir kalkardık şimdi malum mazot benzin dediler. “Andırın doktoru var mı?” dedim. “Var” dediler. Ben almayayım Feride Bahtiyar ablamın yaptığı hariç kimsenin tirşiğini yemeyiz dedim. Neyse İmamoğlu’na gideyim o zaman dedim. Oradan Ceyhan’a geçerim Adana’dan kalkan 10-11 otobüslerine yetişirim diye düşündüm. 09.45 de İmamoğlu’na ulaştım. Burası Ayçiçeği tarlalarıyla dolu şirin bir ilçe. Seneye soframızdaki çiçek yağları buralardan gelecek. Ceyhan yol çatıda indim. Dolmuş beklemeye başladım. Saat 11’de İmamoğlu - Ceyhan dolmuşu geldi. Hasan Dayı 35 yıllık şoför. Sohbet ettik. Oda dedi eskiden 15 dakika arayla kalkardık hatta birbirimizi sollar geçerdik dedi. Maraş’a gittiğimi öğrenince Maraş’ın havası güzel dedi. Ben suyu da güzel dedim. Saat 11.45 de Ceyhan’a geldik. Otobüslerden Lüks Elbistan buraya girmez bir tek Ak Aksu girer oda saat 14 de dediler. Ne yapayım o zaman Osmaniye’ye gideyim dedim oradan binerim. Hasan dayı bir çay ikram etti. Bende genç yaşta üniversite mezunu evladımı kaybettim yıllar önce Balcalı’da dedi. Çölyak hastalığı vardı. Ekmek yiyerek öldü ekmeği bıraktıramadık dedi. Ruhu şad olsun dedim. 12.45 de Ceyhan-Osmaniye dolmuşuna bindim. Yollar dolu araçlar geçit vermiyor. Sınavdan öğrenciler çıkmış. Genç şoför kardeşim abi yolculuk nereye dedi. Maraş dedim. Maraş’ın havası güzel dedi. Ben de suyu da güzel dedim. Neyse Osmaniye’ye geldik. Saat 14 de Sev-Tur geldi. Dolmuşçu abi hiç konuşmuyor sormuyor yolculuk nereye diye. Sorsaydı diyecektim içinden tren yolu geçip tren uğramayan havası güzel tavası güzel suyu güzel memlekete ama sormadı. Neyse yolculuk henüz tamamlanmadı devam etmekte belki sorar.

Gönderen: G.Kütük