Tisan yarımadası malum Kıbrıs Barış Harekatı sırasında varlığı keşfedilmiş doğa harikası bir köşemiz. Silifke Taşucu'na yaklaşık 20 dk mesafede. Taşucu'ndan sonra Aydıncık istikametinde Boğsak sahili muhteşem görünümü ve tekneleri ile sizi selamlıyor. İlerlediğimizde eski Mersin- Antalya karayoluna dönülen kavşaktan itibaren asfaltı yer yer oyulmuş tek şeritli stabilize bir yola ulaşıyoruz. Kavşakta Tisan'a ait bir levha, bir uyarı yok maalesef; ya da ben göremedim. İlk karşımıza çıkan köydeki Selçuklu Camisi'nin sebilinden içilen buz gibi su sıcakların kavurduğu şu günlerde hayat öpücüğü sağlıyor varlığının farkına varabilen misafirlerine. Karşınıza kocaman bir dağ çıkıyor güney yönünde. Bu alanda deniz hemen hemen hiç gözükmüyor.  Derken karşımıza Kahramanmaraş Durnalı -Güzlek  Bağlarına tırmandığımız gibi bir yokuş çıkıyor. Kıvrım ve keskin virajları olan bu eğimli yolu tırmanıp düzlüğe vardığımızda çok değil 100 metre sonra iniş yoluna geliyoruz. Bu arada saklı cennet yarımada solumuzda tüm ihtişamıyla bizi karşılıyor. Sevgili eşim diyor ki aman önüne bak uçurumdan iniyoruz manzaraya bakma. Hızlı gitme. Neyse 30 km saatlik hızla indiğimiz bu iniş yolunda Rus plakalı bir jeep beni hızla solluyor. Az kalsın uçuruma yuvarlanacak. Hanım bu kim ya, diyor.  Rus vatandaşı adı Absolut biz ona kısaca Votka diyoruz, diyorum. Adım çıkacağına canın çıksın derler ya. Adam belki de Rusya'nın kendi inancında hacı, belki ağzına içki sokmuyor. Ama önyargıları parçalamak atomu parçalamaktan daha zordur derler. Malum bu bölgenin batı komşuluğunda nükleer santralimizin inşaatı mevcut. Mersin, Silifke, Taşucu, Aydıncık, Narlıkuyu, Kızkalesi Rus vatandaşı kaynıyor.

Neyse bırakalım Rusu Rusya'yı, cennete eşdeğer şirin yarımadaya ulaştığımızda durup ne nerede diye haritamıza bakarken harca harca bitmez alışveriş market ve jet gibi bir market mihenk noktası gibi bizleri karşılıyor. Bu marketlerin tam karşısında bir apart otel, ismi Olivia, dikkatimizi çekiyor. Daireye bizim için yer olup olmadığını soralım diyor komşum. Selam veriyoruz Olivia isimli apartın yöneticisine, neredeyse akraba çıkıyoruz. Abimiz Kahramamanmaraşlı. Binevler'de ikamet edermiş. Tanımadığı meslektaşım yok gibi. Hepside güzel insanlar dostlarım. Bir tebessüm, bir sıcak sohbet, bir soğuk soda derken tuttuk gitti bu güzel aparttan bir oda. Kişi kendine ait bir kıvılcım bulduğunda ayrıntılarla, eksikliklerle ilgilenmiyor bile. Odalarımıza yerleşiyoruz can dostumuz komşularımızla birlikte. Eee oturmaya mı geldik. Doğru denize. Deniz kenarında apartların şezlongları ve şemsiyeleri mevcut. Bu arada duş yerlerinde değişik sistem başlıkları takılmış; 'Bu duşlar Tisan üyelerine aittir, bilekliğinizi okutunuz, bilekliğinizle  kimseye duş aldırmayınız' yazılarını görüyoruz. Duş alacağımız, ayağımızı yıkayacağımız başka bir yer arıyoruz, nafile. 'Eyyyy Şeeyyy Belediyesi, burayla bu halkla kim ilgileniyor?' diye böğürmek istiyorum, neyse diyor iç sesim tatildesin sana siyaset yasak. Hem su senin neyine gerek bak ne güzel doğa sana kum vermiş. Denizden çıkınca Teyemmüm al terliğindeki kumları temizle araban kirlenmesin, diye gülümsüyorum. Google kardeşe yazıyoruz ooo bizden önce  tıklanmış binlerce kez. Tisan üyeleri kimlerdir. Tisan üyesi nasıl olunur. Tisan adası Yunanistan'ın mıdır. Cimere mi yazsak niye misafirlere yönelik plaj hizmeti yok. Neyse dediğim gibi tatildeyiz negatif enerjimizi atmaya geldik tiiiiii nerelerden tiiiiiiisana geldik olumlu şeyler düşünelim evrene olumlu mesajlar verelim. Hem bak ne güzel Tisan yolculuğu asr-ı saadet yolculuğumuzun bir özeti gibi. Önce bin bir türlü güçlükler yokuş yukarı çileler. Tam düzlüğe kavuştuk derken çok kısa süren bu saadetten inişe geçme ve nihayetinde Dar-ı Bengi (Ahiret). 'Daha yeni yeni rahatlamıştım birazcık yaşasak birazcık düz yol devam etseydik ne olurdu?' diye duyduğumuz iç sesten serzenişler. Karşınıza çıkan cennet köşesi bir belde. Kötü bir belde de olabilir, cehennem ızdırabı da yaşanabilirdi misali. Yaşam yolculuğumuzun minik bir kesiti gibi.

Otelimizde duş alıp yemeğimizi birlikte geldiğimiz komşularımızla yedikten sonra yorulmuş olacağız ki uyku vakti geliyor. Sabah erken kalkılacak, saat 6'da gün doğmadan denize girmek en ideali. Derken sevgili eşim 'Buradan bir daire alalım doğum günüm yaklaştı bana hediye al,' diyor. Sevgili kızım 'Baba yakınlarda ki Dana Adası'nı alıp krallığımızı ilan edelim hem ben de prenses olurum annem kraliçe olur bizi hiçbir ülke tanımasa da olur,' diyor. Komşum Sefa kardeşim 'Ben Genel Kurmay Başkanı olmak istiyorum,' diyor. Ahmet Alper'imi Ulaştırma ve Haberleşme Bakanı yapıyoruz. Ali kardeşim King of the Fizyoterapist. Onu Sağlık Bakanı yapıyoruz. Merve kardeşim sarayın psikoloğu, Naciye komşum Milli Eğitim Nazırı'mız. Ben düşünüyorum 'yarımadanın geleceği parlak Tisanın tamamını alayım bağlantı yoluna bir gümrük yaparım'. Tisan üyeleri her kimlerse onlara giriş yasak yazarım gümrük kapısına. Halka da bedava duş başlıkları, ayak yıkamak için hortum mortum koyarım misal, maksat halka hizmet diye düşünüyordum ki…

Sevgili eşimin sesi ile uyanıyorum. 'Klimanın derecesini biraz artırabilir misin çok soğuk oldu' ve hatırlatıyor 'Apartın günlük kira ücretini yatırmış mıydın?'. Yok diyorum maaşı alınca EFT yapacağız hemşehrimize. Malum memuruz bu ay kurban bayramından çıktık borç harç çok harcama yaptık. Bir de diyor ki bana eş dost çok uyuyon Göksel abi.

Uzak olsa da Tisan'ı ( Aphrodisias) görebilmek çok özel. Yazımın başlığını 'Kaçın Tisanlılar Geliyor' diye yazacaktım. Vazgeçtim. Kimbilir belki iyi insanlardır bilemiyoruz. Kimbilir belki de bu güçlükler bilerek yapılmaktadır bu cennet koya her önüne gelen sallanıp gelmesin, doğayı insanoğlu mahvetmesin diye.

Bir başka destinasyonda buluşabilmek umuduyla sağlıcakla kalın sevgili moderatörüm, sevgili Lokal Tur takipçileri.

Göksel Kütük

Editör:

Ayşe Sıla Kütük

Fotoğraf:

Sefa Büyükçelik